چه طور وابستگی کودک به مادر را کم کنیم؟!

1) پذیرش ترس کودک: ترس فرزندتان را درک کنید وحقیقی بودن اضطرابش را بپذیرید. لطفا به خاطر فاصله گرفتن از جمع فرزندتان را سرزنش نکنید اگر واضح و صریحا موضوع را به کودک بگویید مثلا بگویید متوجه نمیشم تو چرا سلام نمیدی وقتی کسی رو میبینی خیلی بده همش مثل چسب به من چسبیدی متوجه علت این کارهات نمیشم، برو مثل یه پسر خوب یا دختر خوب سلام کن از مامان یا بابا جدا شو دیگه آبروی مارو بردی تو!!! اینکار شما فقط باعث می شود که ساختمان اعتماد به نفس کودک شما کاملا ریزش کرده و این ریزش وابستگی کودک شما را به مادر یا پدر تشدید میکند، پس اگر میخواهید وابستگی کودک به مادر یا پدر کم شود حتما به این مورد مهم توجه کنید.

2) بدون اطلاع کودک را رها نکنید: بدون اینکه به کودک بگویید ،کودک خودتان را درجمع تنها نگذارید، خیلی ساده برایش توضیح دهید وقتی شما پیش کودک نیستید چه فعالیت هایی میتواند انجام دهد بیشتر سعی کنید حس آرامش و امنیت را به کودک خود هدیه دهید. اگر کودک را بدون اطلاع تنها رها نمایید دیگر به شما اعتماد نخواهد کرد و دائما به شما میچسبد.

3) جلوگیری از تغییر سریع تصمیم: کودکی که تا الان به شما وابسته بود است قطعا به راحتی از شما جدا نمیشود و شروع به گریه میکند لطفا در این شرایط آرامش خودتان را حفظ نمایید و سریع تصمیم خود را به خاطر کودک عوض نکنید.

4) تشویق کودک: زمان هایی که کودک شما در مهمانی ها یا جشن ها با مابقی کودکان دوست میشود و بازی میکند حتما از او تعریف کنید و با تشویق کودکتان این رفتار او را تقویت نمایید. همیشه نیاز نیست برای او جایزه تهیه کنید تشویق کلامی هم میتواند تاثیر زیادی برای مستقل شدن کودک داشته باشد به طور مثال باریکلا پسرم سلام کردی، پسرم آقاشده، تازه دیشبم رو تخت خودش خوابیده و …

5) قیاس نکردن: کودک را با بقیه همسالان قیاس نکنید و نگویید که ببین دوستت چقدر قشنگ پیش بقیه شعر می خواند یا ببین...

6) ارتباط گیری با والدین: پسرتان را تشویق کنید تا با پدر خود و دخترتان را تشویق نمایید تا با مادر خود ارتباط بیشتری بگیرد چون کودکان همانند سازی می کنند و برای نقش های آینده بهتر آماده میشوند.

7) کنترل کردن اضطراب خودتان: خود شما هم باید وابستگیتان را کم کنید نگران بودن شما برای رد شدن فزرندتان از خیابان طبیعی است ولی اگر فرزند شما به سن ۲۰ سالگی رسیده و باز هم نگرانید بهتر است برای کم کردن اضطراب خودتان اقدام کنید.

8) شرطی نکردن: اشتباه ترین کار برای جداکردن کودک این است که به کودکتان وعده اسباب بازی یا خوراکی و ... دهید چون یاد میگیرد برای هربار جداشدن باید جایزه بگیرد.

9) استفاده از کمک یک روانشناس: و در آخر اگر شدت وابستگی کودکتان به قدری زیاد است که حتی یک لحظه از شما جدا نمی شود، راه بهتری جز استفاده از کمک های یک روانشناس کودک نمی شود عنوان کرد.